Halk, “Lanet olsun sana Margaret Tatcher!” diye haykırdı ve herkes deriler, zincirler kuşanıp, yırtık tişörtler giymeye başladı. Fakat şimdi alt kültürden beslenen moda, kaynak sıkıntısı yaşıyor. Neden ve sırada ne var?
İngiltere’nin kanıdır alt kültür. Vivienne Wesywood ve The Sex Pistols’ın punk vizyonu, işçi sınıfın futbol aşkı ve Fred Perry, 90’ların brit-pop istilası, Blur, Oasis, Adidas Gazelle ve yaşasın polo yaka! Bu liste uzar gider. Kıyafetlerle birbirinden ayrılan alt kültürler için ve 21. yüzyılda bunu yapmak zor, çünkü eskiden liderleri ya müzikle anılırdı, ya tasarımla ya da politikayla. Şimdi herkes, her şey. Ve neticede herkes kendinin ikonu. Son dönemdeki politik gelişmeler ve ‘yarı-devrimler’ sebebiyle grup olarak hareket etmek yeni trendmiş gibi görünse de, bu trendin yanı başında birey olmak duruyor.
Peki bunun sebebi ne? Kültürel bir ‘over-load’ yaşıyoruz toplu olarak. İnternet erişiminin sonsuzluğu sayesinde daha çok bilgi ediniyor, web’in getirdiği doyumsuzlukla, gördüğümüz her bilginin sahibi olmak yetmez, kendisi olmak istiyoruz. Hashtag’ler, #TBT’ler, retweet ve regram’larla yaşıyoruz. Bu arada moda uncool olmayı sahipleniyor ve biz onu da tüketiyoruz. Sonra ‘uncool olarak cool olmaya çalışanları, uncool görerek cool olanlar’ gibi karmaşık duygular ve kalıplar yaratıyoruz. Hepsi, birey olmak isteğinin dayanılmaz hafifliğini tadabilmek için. Hepsi, her şeyi biraz daha karmaşık hale getiriyor.
Modanın ‘zekalı’ tarafındaki her taşın altından çıkan Hedi Slimane, alt-kültürün moda dünyasındaki etkisini anlatmanın en güzel yolu. Saint Laurent’de rock’la başlattığı alt-kültür cumhuriyetini, sörf ile büyütüyor, bohem sokak çocuklarını parlak ışıklar altına koyuyor. Bu kimliği sahiplenmenin meşakkatli bir tarafı da var yalnız. Eğer ruhunuz zaten asiyse ve dahil olmakta zorlandıysanız, Hedi sizi anlatıyor ve şu an tüm moda dünyası kelimenin tam anlamıyla size tapıyor. Yalnız gustonuzu çalmaya çalışanlara ve üzerindeki deri ceket bir numara büyük gelen,-mış gibi yapanlara dikkat! Bu zamana kadar sömürülenler, hep alt-kültür elemanları oluyor. Yani moda sizi vezir de edebiliyor, rezil de. Ya da yumurta-tavuk ilişkisinin çarpık bir versiyonu diyelim...
GRUBA DAHİL OLMAK
Dünya hiç olmadığı kadar çeşitliliği kabul ediyor artık ve evet bu harika. Ama aradığımız kilit kelime otantiklik. Onu bulduktan sonra bir grup kurmakta serbestiz. Hem zaten bu anarşizmin doğasında var. Ama öte yandan, eskiden ‘özel’ olmak ve hissetmek daha kolaydı. Diğerlerinden farklıyken güvendeydik. İnternet, imaj kaygısı, paylaşım çılgınlığı ve globalleşme her şeyi başka bir boyuta taşıdı. Bireyselliği vurgulamaya çalışmak bir tür ergenliğe geçiş hikayesi gibi: Endişeli ve değişime açık. Ama eski alt-kültürler artık kimseye yetmeyecek çünkü şok edici etkisini bir çok kere kullanıldığı için kaybetti. Yenilerini bulmadan önce biraz sakin olup, durmak var sırada belki de ve Nasir Mazhar, Hood by Air, Off White, Fear of God, Aimé Leon Dore, Gosha Rubchinskiy gibi yenileri gözlemlemek. Çünkü her biri alt kültürleri harmanlayıp, normcore’dan da güç alıp, kendilerine yeni alt kültürler yaratıyorlar. 21. yüzyılın DNA’sını, yeni sokak kültürünü en iyi şekilde yansıtan bu taze isimler, güçlü bir ihtimalle, modadaki yeni başlangıcı işaret ediyor.
Grazia 22-28 Temmuz 2015
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder